Péu-de-lin(-escaladaire)
Cuscuta scandens
Convolvulaceae
Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Barbo-de-mouine, Rasco, Cuscuto.
Noms en français : Cuscute volubile, Cuscute du Bident.
Descripcioun :Aquéu péu-de-lin trachis pulèu dins li mitan umide. Si tijo soun jauno aranjado e sis enflourejado en grumicelet fan de 8 à 15 mm. Se recounèis peréu que sis estigmate soun en massugueto. Li flour soun blanco o jaunasso. Li boursèu fan de 2,8 à 3,8 mm.
Usanço :Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo .
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae
Ordre : Solanales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à setèmbre
Liò : Champ
- Ribiero
- Escoumbre e proche dis oustau
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Cuscuta scandens Brot., 1804
Caupre(-óubloun)
Ostrya carpinifolia
Betulaceae
Nom en français : Charme-houblon.
Descripcioun :Lou caupre-óubloun èi coumun soulamen dins lis Aup marino, alor que dins lou soubre de Prouvènço es un aubre rare. Se recounèis eisa quouro es en fru que soun enflourejado douno d'èr à la d'óubloun. Li fueio, éli, sèmblon à-n-aquésti dóu caupre, Carpinus betulus.
Usanço :Aleva d'èstre planta dins li pargue, couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aubre.
Port : Aubret
Taio : 2 à 15 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ostrya
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 7 à 11 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Èst
Ref. sc. : Ostrya carpinifolia Scop., 1772